CZARNOCIN
Nazwa wsi pochodzi od imienia Czarnota (nazwa dzierżawcza utworzona sufiksem męskim –in). Nazwa ta wskazuje również na formę własności. Była to więc wieś rycerska (szlachecka). Była również własnością królewską i kościelną.
Najstarsza wzmianka źródłowa o Czarnocinie pochodzi z lat 1325-1327, kiedy to została wymieniona jako de Czarnocin i już wówczas był siedzibą parafii. W 1326 roku jest wzmiankowana w dokumentach dotyczących świętopietrza. Wieś zapisana jest tam w formie Zarnocin. Jan Długosz w księdze uposażeń diecezji krakowskiej Liber beneficiorum powstałej w latach 1470-1480 zapisuje miejscowość w formie Czarnoczyn. Wg. Długosza wieś miała 19 łanó, z których dawano dziesięcinę w wysokości 12 grzywien prepozyturze wiślickiej, a z folwarku, który oceniono na 12 grzywien i 3 zagrodników, i karczmy w częściach plebanom w Czarnocinie i Probołowicach.
Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1326 roku. W 1340 ludność parafii wynosiła 540 osób, a w połowie XVIII wieku 780. W okresie I wojny światowej w parafii mieszkało 1520 ludzi, a w 1999 1162.
W pierwszej połowie XV wieku Czarnocin był własnością zmarłego w 1444 roku Jana Długosza, starosty korczyńskiego, ojca znanego historyka.
W 1407 roku część wsi kupił Jan z Tarnowa, od 1410 roku wojewoda krakowski. W 1437 Tarnowscy byli już właścicielami całego Czarnocina. Na podstawie aktu podziału dóbr Tarnowskich zawartego w 1448 roku w Wiślicy, Czarnocin otrzymał Rafał - kanonik krakowski i łęczycki. W drugiej połowie XV wieku właścicielem wsi zostaje Mikołaj Długosz, wnuk Jana, starosty korczyńskiego. Władał jednak tylko częścią Czarnocina, gdyż w tym czasie pojawił się inny Mikołaj z Czarnocina herbu Lis, podsędek krakowski. Był on protoplastą rodziny Czarnockich, którzy nazwisko wzięli od wsi, którą władali do XVII wieku. W XVII wieku Czarnocin był własnością Gołuchowskich, a w pierwszej połowie wieku XVIII Małachowskich. Ok. 1755 roku wieś nabył Onufry Ożarowski.
W 1827 roku wieś liczyła 37 domów i 250 mieszkańców, w 1997 124 domy i 435 mieszkańców, w 2008 roku 410 ludzi.
Od 1856 roku Czarnocin jest siedzibą władz gminnych.
Gmina Czarnocin należała wówczas do do sądu gminnego, okręg VI w Skalbmierzu. W latach 1954 - 1972 siedziba Gromadzkiej Rady Narodowej. Od 1973 roku ponownie siedziba gminy.
W Czarnocinie działają Ochotnicza Straż Pożarna, przedszkole samorządowe, szkoła podstawowa, młyn, Gminna Biblioteka Publiczna, stacja paliw i nawozów oraz kilka sklepów. Kiedyś we wsi był także posterunek policji, zlikwidowany jednak kilka lat temu, a większość załogi została przeniesiona do Skalbmierza.
We wrześniu 2013 roku oddano do użytku salę gimnastyczną, w której znajdują się parkiet do gry w siatkówkę, koszykówkę, siłownia, bilard, piłkarzyki. Całość kosztowała ponad 1 mln. złotych, a część została dofinansowana ze środków Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej przez Ministra Sportu i Turystyki.
